Met velen bent u gekomen waarvoor onze hartelijke dank. Veel lieve reacties hebben wij van u mogen ontvangen.
De muziek en de gedichten uit de herdenkingsbijeenkomst hebben wij voor u nog een keer toegevoegd.
Gedicht 1
je denkt misschien dat je me moet opvrolijken
je wilt me misschien weer zien lachen en genieten
je denkt misschien dat je me moet troosten en adviseren
wat ik vraag
wil je eens en nog eens
luisteren naar mijn verhaal
naar wat ik voel en denk
je hoeft alleen maar stil te zijn
me aan te kijken
me tijd te geven
je hoeft mijn verdriet zelf niet te begrijpen
maar, als het kan, slechts te aanvaarden
zoals het voor mij voelt
je luisterend aanwezig zijn
maakt mijn dag anders.
Marinus van den Berg
Lied 1
Eric Clapton – Tears In Heaven
Would you know my name
if I saw you in heaven?
Would it be the same
if I saw you in heaven?
I must be strong
and carry on,
‘Cause I know I don’t belong
here in heaven.
Would you hold my hand
if I saw you in heaven?
Would you help me stand
if I saw you in heaven?
I’ll find my way
through night and day,
‘Cause I know I just can’t stay
here in heaven.
Time can bring you down,
time can bend your knees.
Time can break your heart,
have you begging please, begging please.
Beyond the door,
there’s peace I’m sure,
and I know there’ll be no more
tears in heaven
Would you know my name
if I saw you in heaven?
Would it be the same
if I saw you in heaven?
I must be strong
and carry on,
‘Cause I know I don’t belong
here in heaven
‘Cause I know I don’t belong
here in heaven
(Vertaling van Tears in Heaven)
Zou je mijn naam nog weten,
als ik je in de hemel zag?
Zou het nog hetzelfde zijn,
als ik je in de hemel zag?
Ik moet me sterk houden
en voortgaan,
want ik weet dat ik niet
in deze hemel hoor.
Zou je mijn hand vasthouden
als ik je in de hemel zag?
Zou je me helpen op te staan
als ik je in de hemel zag?
Ik zal mijn weg vinden
door de dag en de nacht,
want ik weet dat ik in de hemel gewoon niet kan blijven,
hier in de hemel.
Tijd kan je vernietigen,
tijd kan je door de knieën laten gaan,
tijd kan je hart breken.
Ik heb je horen smeken, alstublieft, smeken, alstublieft.
Achter de deur,
ik ben zeker dat er vrede is
en ik weet
dat er geen traantjes meer zijn in de hemel.
Zou je mijn naam weten,
als ik je in de hemel zag?
Zou het nog hetzelfde zijn
als ik je in de hemel zag?
Ik moet sterk zijn
en voortgaan,
want ik weet dat ik niet hoor
hier in de hemel.
Gedicht 2
Een liedje met jouw naam,
toen je werd geboren.
Elke letter van jouw naam uitgespeld,
werd een liedje met coupletjes
en een steeds terugkerend refrein van:
“wat fijn dat jij er bent”.
Een liedje met jouw naam
toen je je eerste stapjes zette in de kleuterklas.
Elke letter versierd op jouw kroontje,
als je jarig was,
want “lang zou je leven”.
Een verhaaltje met jouw naam,
eronder,
zelf geschreven, zelf bedacht,
overal foutjes,
maar niet jouw naam……..
met onvaste hand
feilloos geschreven.
Een stukje in het schoolblad,
met jouw naam:
geslaagd
en een glimmend trotse foto
stond erbij.
En jij op de middelste rij,
als stralend middelpunt.
Jouw naam in de krant.
Veel te vroeg gestorven.
Niet te vatten.
Keiharde letters.
Met vaste hand
en genadeloos geschreven,
aangegeven bij de burgerlijke stand.
Jouw naam in wolkenletters,
in de lucht,
boven het graf,
bij jouw foto,
met een kaarsje erbij, oplichtend in het donker.
Van de avond die valt
en in het eerste licht van de dag
die weer komt,
ondanks alles.
Jouw naam,
om nooit te vergeten,
dat jij altijd bent geschreven:
in mijn hand,
mijn hart,
mijn hoofd.
In stilte geroepen
over het verlaten strand.
Wout van den Broek
Lied 2
Van Morrison – Have I Told You Lately
Have I told you lately that I love you
Have I told you there’s no one above you
Fill my heart with gladness
Take away my sadness
Ease my troubles, that’s what you do
Oh the morning sun in all its glory
Greets the day with hope and comfort too
And you fill my life with laughter
You can make it better
Ease my troubles that’s what you do
There’s a love that’s divine
And it’s yours and it’s mine
Like the sun
At the end of the day
We should give thanks and pray to the One
Have I told you lately that I love you
Have I told you there’s no one above you
Fill my heart with gladness
Take away my sadness
Ease my troubles, that’s what you do
There’s a love that’s divine
And it’s yours and it’s mine
And it shines like the sun
At the end of the day we will give thanks and pray to the One
Have I told you lately that I love you
Have I told you there’s no one above you
Fill my heart with gladness
Take away my sadness
Ease my troubles, that’s what you do
Take away my sadness
Fill my life with gladness
Ease my troubles that’s what you do
Fill my life with gladness
Take away my sadness
Ease my troubles that’s what you do
(Vertaling van Have I told you lately)
Heb ik je onlangs al verteld dat ik van je houd
Heb ik je verteld dat er niemand beter is dan jij
Mijn hart vullen met vreugde,
Mijn droefheid wegnemen
Mijn problemen verlichten dat is wat jij doet
Oh, de ochtendzon in al zijn glorie
Begroet de dag met hoop en ook met troost
En jij vult mijn leven met gelach
Jij kan het beter maken
Mijn problemen verlichten, dat is wat jij doet
Er is een liefde die goddelijk is
En die liefde is de jouwe en de mijne
Zoals de zon
Aan het einde van de dag
Zouden we de Ene moeten danken en tot hem moeten bidden
Heb ik je onlangs al verteld dat ik van je houd
Heb ik je verteld dat er niemand beter is dan jij
Mijn hart vullen met vreugde
Mijn droefheid wegnemen
Mijn problemen oplossen dat is wat jij doet
Er is een liefde die goddelijk is
En die liefde is de jouwe en de mijne
En hij schijnt als de zon
Aan het einde van de dag zullen we de Ene danken
En tot hem bidden
Heb ik je onlangs al verteld dat ik van je houd
Heb ik je verteld dat er niemand beter is dan jij
Mijn hart vullen met vreugde
Mijn droefheid wegnemen
Mijn problemen verlichten dat is wat jij doet
Mijn droefheid wegnemen
Mijn leven met geluk vullen
Mijn problemen verlichten dat doe jij
Mijn droefheid wegnemen
Mijn leven met geluk vullen
Mijn problemen verlichten dat doe jij
Gedicht 3
“ Intens verdrietig om wat niet meer is en nooit meer zal zijn,
dankbaar voor wat was en altijd zal blijven.”
We staan niet altijd stil bij het woordje “samen” maar het is een groot gemis als “samen” uit je leven is. Samen met hen die wij zo ontzettend missen en die zo diep zitten in ons hart. Zoveel dierbare herinneringen die hen met ons verbinden … warm, intens maar het maakt ons soms ook wat verward. Dit heb ik zelf ervaren toen mijn lieve man Fred op 8 dagen tijd op 10 april dit jaar overleed, het is zo hard zo oneerlijk zo ongelooflijk wreed.
Niemand zei dat het makkelijk was … Niemand zei ooit dat het zo moeilijk zou zijn …. Ik mis je stem … ik mis je lach. Ik mis alles … alles van elke mooie dag. Als je mij aankeek met jouw liefdevolle blik dan sneeuwde het rozen, rozen … die ik ook als rouwstuk heb gekozen.
Ik ben beland in een emotionele achtbaan maar je moet door, alleen je weet werkelijk niet hoe en waarvoor???
Hij was mijn alles … de wereld om mij heen stond voor mijn gevoel een poosje stil, geen warme kus en hartelijk goedemorgen meer …. nee het was ineens heel kil. Weg al zijn complimentjes zijn houden van en liefdevol zorgen voor … en toch moet ik … ook van hem zoals hij heeft gevraagd door. Want al voel ik mij nog zo triest, ik begrijp het meisje zei hij nog … als je het goede van het leven en jezelf maar niet verliest.
Voor mijn gevoel verloor ik alles zijn dood voelt als een amputatie, er is plots een einde gekomen aan een liefdevol leven samen … aan een bijzondere warme relatie.
Hoe ik de periode na zijn overlijden heb doorleefd weet ik eigenlijk niet, per dag doe ik het … misschien net als u … zo onder ga je het grote gemis het verdriet.
Het leven is voor altijd anders al wat we hebben zijn onze herinneringen, zoveel leuke, fijne, ook verdrietige maar we koesteren al deze intense dingen.
We spreken vaak over loslaten bij een overlijden maar ik heb het liever over anders leren vasthouden, want liefde gaat niet dood … dit blijven we behouden. Alles waar je echt van houdt, zal warmte blijven geven, ook al is het niet gebleven.
We moeten opnieuw leren lopen stap voor stap in dit nieuwe leven zonder hen die ons zo dierbaar zijn, het is voor de meeste onder ons ontzettend moeilijk maar we moeten door ondanks alle pijn. Doorgaan zonder … hoe doe je dit … na zo’n groot verlies … dit grote verdriet, een gebruiksaanwijzing hiervoor …. nee die is er niet. Er moet nu nog meer dan voorheen gezorgd worden voor elkaar, verwerken doe je samen maar ook individueel en dit is enorm zwaar.
Fijn als familie, vrienden en hulpverleners ons bijstaan met een luisterend oor, het geeft ons kracht en zo komen we stap voor stap deze zware periode van rouw door.
Waar alles omdraait is de inhoud van ons hart dit is wat telt, dat we onze dierbaren levend houden door over hen te praten … herinneringen te delen ze worden met een glimlach verteld.
Niets doen is geen optie het leven is het waard te leven, hoe moeilijk ook … twee stappen vooruit een stap achteruit laten we het met elkaar een kans geven.
Langzaam glipt er dan geluk door een deur waarvan je niet wist dat je die open had laten staan, zo ook door de knuffel van een kind, hartelijkheid van vrienden, een kopje koffie bij buren dit doet je hart weer opengaan.
Het branden van kaarsjes geeft ons troost en zo gedenken we … en het geeft ons soms weer wat zicht, zoals vanavond door samen te delen is het ook dat het ons pad iets verlicht. Zeker de komende decembermaand zal voor ieder van ons erg zwaar zijn, zonder onze geliefde doet dit enorm pijn. Ik wens u daarom allemaal een warm lichtje toe heel veel sterkte en kracht, laten we ons vooral herinneren wat ons zoveel liefde heeft gebracht. Anja Maas.